“Түүний үг өвчин зовлонг үлдэн хөөж байна”
Шүүх хурлууд болон эдгээх хоригийг үл харгалзан эдгэрэлүүд үргэлжлэн тохиолдсоор
Гадаад эдгэрэл ба дотоод өөрчлөлт
Эдгээр маргаан тэмцлийн үед ч Бруно Грёнингийн үйл хэрэг цааш үргэлжилсээр байв. Анагаах ухааны мэргэжлийн сэтгүүлч, доктор Хорст Манн Дас Нойе Блатт сэтгүүлийн 1957 оны “Түүний үг өвчин зовлонг үлдэн хөөж байна” гэсэн гарчигтай нэгэн цуврал өгүүллэгтээ дараах мэдээллийг өгсөн байна. Үүнд:
“Дараагийн өглөө нь би Хамелнаас Дайстерт байдаг жижиг хот Шпринге рүү явлаа. Энд ч гэсэн Грёнингийн бүлэг байгуулагдсан байв. Олон хүмүүсийн эдгэрэл нь үүнийг байгуулах эхлэлийн гол цэг нь байжээ. Энд ч мөн Шлесвиг-Холштайны суурин газрууд, Аугсбург, Хамелн, Вена, Плохинген ба бусад хотуудын нэгэн адил хүмүүс босон өөрсдийн өвчин зовлонгийн талаар мэдээлж байв. Тэд надад өөрсдийг нь эмчилж байсан эмч нарын нэрсийг хэлсэн. Тэд өөрсдийнхөө эдгэрэлийн талаар мэдээлж, Брунод талархаж байгаагаа дурдаж байв. Түүнчлэн тэд энэ тухайгаа гараа өргөн тангаргалан батлахад хэзээд бэлэн байсан.
“Намайг бүр нялх байхад хоёр талын түнхний яс маань мултарсан” гэж Ханноверээс ирсэн 50 настай Юли Прохнерт ярьж байсан. “Дараа нь би зөвхөн суга таягтай л явдаг болсон. Эмч зөвхөн миний өвдөлтийг л багасгаж чаддаг байлаа. Бруно Грёнингийн илтгэлийг сонсоод надад маш хүчтэй өөрчлөлт явагдсан. Бараг л бүтэн тахийсан нуруу маань тэгшхэн болсон. Би дахин явж чаддаг болсон ба дахин өвдөөгүй...”
“Би үе мөчний өвчтэй, үргэлж л тууралт ба буглаа гарч зовдог байсан. Ноён Грёнинг намайг үүнээс салгаж өгсөн” гэж Хамелнаас ирсэн Вилхэлм Габберт хэллээ.
“Би цөсний өвдөлтөө зөвхөн морфиум тариа хийлгэж л тэсэн гардаг байсан” гэж Эвэсторфоос ирсэн Курт Северит мэдээлж байв. “Брунод баярлалаа, тэр намайг өвчин шаналалаас чөлөөлж өгсөн.”
“Миний сахарын хэмжээ их өндөр байсан” гэж Шпрингэгээс ирсэн Роберт Тийс ярив. “Бас бүр аюултай нь миний зүрхний булчин сулралтай байсан. Одоо энэ хоёр зовлон намайг зовоохооргүй болсон. Үүний төлөө би ноён Грёнингт талархаж байна.”
Энэ бүхэн цаашаа ийнхүү үргэлжлэх болно. Бүх насны хүмүүс надад мэдээлэл өгч байлаа. Эрэгтэйчүүд, эмэгтэйчүүд, хүүхдүүд. Толгой өвдөлтөөс эхлээд, мэдрэлийн үрэвсэл, суудлын өвчин, бөөрний болон цөсний чулуугаар зовиурлах, зүрхний хэмнэл алдалт болон саажилт зэрэг олон өвчнийг тоочиж байсан.
Гэвч тэнд миний сэтгэлийг их хөдөлгөсөн бас нэг өөр зүйл ажиглагдсан. Тэдний олонхи нь Грёнингтой холбогдсоноор дотооддоо өөрчлөгдсөнөө мэдэрсэн тухайгаа нийт хүмүүсийн өмнө зоригтойгоор ярьж, тэднийг бүгд л сонсоцгоож байлаа. Амжилтын төлөө хэт улайрах болон аминч хандлага нь өөрчлөгдөж, дотоод амар амгалан хийгээд нийтийн төлөө сэтгэлд умбах болжээ”.
Өөрийн итгэл үнэмшил нь хүн бүрт эдгэх үр дүнг авчрах боломжтой
Доктор Хорст Манн цааш нь: “Брунотой холбогдсоноор эрүүл болсон талаар хүмүүстэй ярилцсан тэр бүх ярианаас надад нэг л зүйлийг зайлшгүй асуумаар болж байсан. Эдгэрэл хүн бүрт амжилттай явагдсан уу эсвэл бүх өвчинд нэгэн адил боломжтой байв уу? Грёнингөөс гарч буй хүч чадлын хязгаар нь хаа хүртэл байв? Аюул тулгарч байсан уу? […]
Би түүнтэй сүүлийн удаа уулзахдаа дээрх асуултыг тавихад тэрээр: “Би ямар ч хүнийг хүчилж чадахгүй, үүнийг хүсэх ч үгүй” гэж хариулж билээ. “Хэрэв хэн нэгэн хүн өөрийгөө дотроо түгжиж, эрч хүчийг эмх цэгцтэй хүлээн авахад бэлэн бус байвал би ч бас түүнд хүрч туслахад бэлэн биш. Тийм хүмүүсээс би эдгэх явцад саад болж байгаа муу хүчний оньсыг мултал гэж шаарддаг.”
Надад бас нэг асуулт байсан: “Өвчин бүхэн янз бүр бас аюултай байдаг. Олон эмчид үзүүлээд орхигдсон маш хүнд өвчтэй хүн байна гэж бодъё. Түүний төлөө тэмцэж байгаа эмч нь таныг дуудъя. Та түүнд тусалж чадах уу?”
“Мэдээж хэрэг” гэж Грёнинг хариулав. Тэрээр ямар ч эргэлзээгүйгээр хэлсэн юм. ”Хэрэв тэр өвчтөн итгэж үнэмшээд, эмч нь түүнд итгэж байвал үр дүн зайлшгүй гарна. Хамтын итгэл найдвар нь өвчтөнд таашгүй их хүч чадлыг бий болгодог. Маш их эргэлзэж байсан өвчтөн эцсийн найдвар гэж тэр үед л үр дүн нь ихэнхдээ маш хурдан ирдэг юм шүү дээ.”
