De tegenstellingen „goed“ en „kwaad“

De mens leeft daartussen en heeft steeds de keus

Wanneer de mens door de vrije wil de mogelijkheid tot beslissen heeft, dient zich de vraag aan: Wat zijn de alternatieven waartussen hij kan kiezen? Bruno Gröning zei hierover: „Miskent en vergeet u niet, vrienden, dat de mens tussen goed en kwaad leeft. Daartussen leeft hij, hier het goede, daar het kwade, er tussenin staat de mens, hij beslist.“

De mens heeft de keuze. Hij kan iets goeds of iets kwaads doen. Is één van zijn naasten in nood, dan kan hij hem helpen, hij kan achteloos aan hem voorbijgaan of zelfs de nood van de ander voor zichzelf uitbuiten. Hij kan doen wat hij wil. De mens staat in zijn leven - bewust of onbewust - voor wegsplitsingen waar hij moet beslissen voor het goede of het slechte pad. Meestal zijn het dagelijkse gebeurtenissen die de loop van het lot bepalen.

Hoe is het bijvoorbeeld als men uit woede over een eerlijk woord met een vriend breekt, uit ergernis over de chef een baan opgeeft of door gekrenkte trots een uniek aanbod afslaat? Hoe dikwijls zijn het impulsieve beslissingen, die men later betreurt, maar niet meer ongedaan kan maken. Een nietig moment kan de loop van het hele verdere leven bepalen, ten goede of ten kwade.

Opbouwende en afbrekende krachten

Maar hoe komt het daartoe? Wat staat achter het begrip „goed“ en „kwaad“? Is niet het hele leven een product van blind toeval, waar de mens machteloos aan overgeleverd is?

Het goede - zo verklaarde Bruno Gröning - komt van God, het kwade van zijn tegenstander: van satan! Die bestaat werkelijk, en hij heeft zich ten doel gesteld, al het goede, Goddelijke te vernietigen. Bruno Gröning: „Wie doet het, wie laat hier niets onbeproefd om het goede, het Goddelijke te vernietigen? Waar komt de ziekte vandaan, de ziekte aan dat, wat hier op deze aarde groeit? Neemt u, wat u wilt, zomaar een vrucht of zomaar een ander levend wezen, de satan probeert steeds weer en nog om alles te vernietigen. Ook heeft hij het klaargespeeld om aan de mens te knagen.“

„De satan, die op deze aarde bestaat, heeft niets onbeproefd gelaten om het goede en het Goddelijke te vernietigen.“

„Waar God is, daar is de liefde, waar satan is, daar zijn de oorlogen.“

In het geestelijke staan beide polen tegenover elkaar: God als het leven zelf en satan, die het vernietigen wil. Legioenen geestelijke wezens staan hen terzijde, en de strijd wordt met alle hardheid gevoerd.Beide kanten beschikken over enorme energieën. Hun wezen beschreef Bruno Gröning met eenvoudige woorden: „De goddelijke kracht is opbouwend, en de kwade, duivelse, satanische is afbrekend.“

Beide kan de mens in zich opnemen en laten werken, zowel in het lichaam als in de ziel. De ene werkt versterkend en opbouwend, de andere verzwakkend en afbrekend. De positieve kracht bergt de gezondheid in zich, de negatieve de ziekte.

Ziekte is geen straf van God, maar het gevolg van verkeerde gedachten en daden

Bruno Gröning zei, dat de ziekte van het kwade komt en niet - zoals veel beweerd wordt - een straf van God is. Zulke gedachten duidde hij aan als leugens en wees deze beslist af. God straft niet! De ziekte is het gevolg van verkeerde gedachten en daden. Wanneer de oorzaak uit de weg geruimd is, zal ook de uitwerking ervan verdwijnen, en dat is de wil van God.

„Niet zoals mensen geloven, dat de ziekte een straf van God zou zijn. Het is ermee te vergelijken als een kind het ouderlijk huis verlaat. Daar kunnen de ouders het de handen niet meer boven het hoofd houden, ze kunnen het kind niet meer beschermen. Zo hebben ook wij onze Vader verlaten. Wij mogen niet vergeten, dat wij alleen maar kinderen van God zijn. Alleen Hij kan ons helpen! En Hij zal ons helpen, als wij de weg weer naar Hem hebben gevonden.“