„İyilik“ ve „kötülük“ zıt kutuplardır

İnsan bunların arasında yaşar ve daima seçim özgürlüğüne sahiptir

İnsan özgür iradesi sayesinde karar verme imkanına sahip olunca şu soru belirir: Hangi alternatifler arasında seçim yapabilir? Bu konuda Bruno Gröning şöyle demiştir: „İnsanın iyiliğin ve kötülüğün arasında yaşadığını göz ardı etmeyin ve unutmayın, arkadaşlar. Onların arasında yaşar, şurada iyilik, orada kötülük, ortasında da insan vardır, o karar verir.“

İnsanın seçim yapma özgürlüğü vardır. Hem iyilik hem de kötülük yapabilir. En yakınındakilerden biri zor bir durumdaysa ona yardım edebilir, hiç aldırış etmeden yanından geçip gidebilir, hatta diğerin sıkıntısını kendi çıkarı için kullanabilir. Ne isterse onu yapabilir. İnsan hayatta her zaman – bilincinde olsun ya da olmasın – iyi yol veya kötü yol için karar vermek zorunda olduğu yol ayırımlarıyla karşı karşıyadır. Kaderin akışını belirleyen günlük olaylardır çoğunlukla.

Örneğin dürüstçe söylediği bir sözden dolayı arkadaşınıza küserseniz, patrona kızdığınız için işten istifa ederseniz veya incinen gururunuzdan dolayı eşsiz bir teklifi kabul etmezseniz ne olur? İnsanın daha sonra pişman olduğu, ama artık geri çeviremediği ani kararlar ne kadar sık oluyor. Ufacık bir an tüm gelecek hayatın akışını belirleyebilir, iyi anlamda veya kötü anlamda.

Yapıcı ve yıkıcı güçler

Fakat bu nasıl meydana gelir? „İyilik“ ve „kötülük“ kavramları ne manaya gelir? Bütün hayat, insanın çaresizce maruz kaldığı kör tesadüflerin bir ürünü değil mi?

İyilik – Bruno Gröning’in açıklamasına göre – Tanrı’dan gelir, kötülük onun karşısında olan taraftan gelir: şeytandan! Onun varlığının gerçek olduğunu ve kendisine bütün iyi olan, ilahi olan şeyleri yok etmeyi hedef aldığını anlatır. Bruno Gröning şöyle der: „Kim yapıyor bunu, iyi olanı, ilahi olanı tahrip etmek için elinden geleni ardına koymayan kimdir? Hastalık, bu yeryüzünde yetişen şeylerdeki hastalık nereden geliyor? Ne isterseniz onu ele alalım, her hangi bir meyveyi veya bir başka canlı varlığı, şeytan tekrar tekrar ve hala daha her şeyi tahrip etmeye çalışıyor. İnsana eziyet etmeyi de başardı.“

„Bu dünyada varlığını sürdüren şeytan, iyi ve ilahi olanı tahrip etmek için elinden geleni ardına koymadı.“

„Tanrı’nın olduğu yerde sevgi vardır, şeytanın olduğu yerde savaşlar vardır.“

Manevi alemde her iki zıt kutup birbirlerinin karşısında durur: Tanrı hayatın kendisidir ve şeytan onu tahrip etmek ister. Onların yanında manevi varlıklardan oluşan ordular vardır ve bu mücadele olanca sertlikle sürdürülmektedir. Her iki taraf inanılmaz enerjilere sahiptir. Onların mahiyetini Bruno Gröning sade sözlerle betimler: „İlahi güç yapıcıdır ve kötü, şeytani, iblisane güç ise yıkıcıdır.“

İnsan her ikisini içine alabilir, hem vücudunda hem de ruhunda etki etmesine müsade edebilir. Biri güçlendirici ve yapıcıdır, diğeri zayıflatıcı ve yıkıcıdır. Olumlu kuvvet beraberinde sağlığı getirir, olumsuz güç hastalığı.

Hastalık, Tanrı’nın bir cezası değildir, bilakis yanlış düşüncelerin ve eylemlerin sonucudur

Bruno Gröning, hastalığın kötülükten geldiğini ve - çoğu kez öne sürüldüğü gibi – Tanrı’nın bir cezası olmadığını bildirir. Bu tarz düşünceleri yalan diye nitelendirirdi ve onları kararlılıkla reddederdi. Tanrı cezalandırmaz! Hastalık, yanlış düşüncelerin ve eylemlerin bir sonucudur. Sebep ortadan kaldırılınca etkisi de kaybolacaktır ve bunun böyle olması Tanrı’nın isteğidir.

„İnsanların inandığı gibi hastalık Tanrı’nın cezası değildir. Bir çocuğun baba ocağından ayrılmasına benzetilebilir. Artık anne baba çocuğa kol kanat geremez, onu artık koruyamazlar. Biz de bu şekilde babamızdan ayrıldık. Bizim sadece Tanrı’nın çocukları olduğumuzu unutmamamız gerekiyor. Sadece O bize yardım edebilir! Ve O’nun yanına giden yolu tekrar bulduğumuzda bize yardım edecektir.“