La noktaj sanigoj en Traberhof

Nun Gröning okupiĝis desur la balkono pri kelkaj severaj kaj same kompatindaj kazoj de lameco.
S-ino Monika Baumgärtner el Bad Aibling, atendinte dum tagoj en Traberhof, kiu antaŭ tri jaroj pro falo desur la monto Watzmann havis difekton de la spino kaj plenan lezon de la tuta subtalia korpo, luktegas ĉe plej penaj fortostreĉoj kaj enorma ŝvitado por atingi la unuan fojon dum jaroj starpozicion, eĉ se mallongan. Nun Gröning petas aliajn malsanulojn kun lamaj aŭ rigidaj membroj movi aŭ fleksi ilin. Nur per granga peno mi povas aliri la kompatindan vunditon s-ron Georg Aigner, Rosenheim-Thallerbräu, kiu nun ĝojradiante montras al mi, kiel li rezolute kun laŭta klakado fleksas la sekiĝintajn artikojn kaj fiere metas la maldekstran kalkanon sur la dekstran genuon, kaj inverse Jen la dua kazo por la skeptikuloj, pri kiu ĉiuj ĉeestantoj povis sin konvinki. Ĉe bakisto el Bad Aibling perdiĝis ene de kelkaj momentoj multjara nerva ŝoko krom malgravaj restspuroj, kiujn Gröning promesis forigi de li en kelkaj semajnoj.

Nun Gröning parolas ankoraŭ unu fojon al la miranta spektantaro: "Se ĉe vi hejme pliboniĝo de viaj konatoj kaj parencoj okazis, donu al mi kiel eble plej frue informon kun hodiaŭ kiel ekirdato, ke mi sciu, kiom da saniĝoj okazis hodiaŭ. Mi deziras al vi ĉiuj tre bonan nokton kaj plenan saniĝon en la nomo de Dio."

Post tio la granda sanigodonanto kaj liaj kunlaborantoj reiris en la loĝĉambrojn por tie senpaŭze ekde la frua mateno sukcese pruvi lian sanigopovon ĉe kazoj prezentataj al li de kuracistoj kaj ĵurnalistoj.
Ĝis tiam mi restis ekskluzive ĉe malsanuloj por teni intiman kontakton kun ili, sed nun mi povis laŭ invito de la familio Hawart ĉeesti senpere traktadon de plej urĝaj kazoj. Mi trairis la longan vicon de tiuj, kiuj atendas en antaŭĉambro kaj eniris la privatajn ĉambrojn. Jam ĉe la eniro mi ne povis, malgraŭ mia objektivemo, rezisti ian aŭron. S-ro Gröning aliris min kaj firme premis mian manon. Mi havis dummomente senton, kvazaŭ lia forta tamen nepre amikema rigardo trairus min. Liaj unuaj vortoj al mi montris la grandan desapontiĝon, kiun li jam spertis pro la gazetaro.
Dum kelkaj interesaj traktadoj de infanparalizo kun videbla sukceso oni preparis noktomeze en la ekzotike ekipita vintra ĝardeno rondon. Sub la radioj de kvar filmlampoj 24 homoj ariĝis, inter ili la aganta kuracisto de du pacientoj, d-ro Meyer de la hospital por vunditoj en Bad Tölz, krome kuracistino, medicinstudento kaj la akompanantaro de nemarŝipovuloj.  Senĉese pluvo tamburis sur la vitran tegmenton, kaj la tri filmistoj direktis siajn kameraojn sur la pacientojn. Ĉiu individua kazo estas filmita antaŭ, dum, kaj post la traktado por dokumenta filmo, kiu informu la grandan publikon. Gröning sin preparis en apuda ĉambro kiel ĉiam por la traktado. Lia asistanto, s-ro Schmidt, aperas kaj petas ankaŭ la ĉi-tieajn ĉeestantojn koncentriĝi ekstere kaj interne pri la venantaj sanigoprovoj. Dume li donis la perpleksigan informon – evidente kiel peranto por Gröning – ke inter la ĉeestantoj estas sinjoro, kiu aŭ ŝanĝu sian senbazan skeptikecon aŭ forlasu la ĉambron por ne interrompi la psiĥajn ligojn kun la sanigoserĉantoj. Sed neniu foriras el la ĉambro.

Nun aperis Gröning en la pordoframo kaj petas la ĉeestantojn koncentriĝi nur pri tio, kio okazas en ĉiu unuopa korpo. Gröning paŝas en la rondon kaj videble okupiĝas pri s-ino Baumgärtner el Bad Aibling, kiu estas prezentita al li refoje ĉi tie supre. Atendoplena silento transprenas. La filmaparatoj alterne zumas. Subite Gröning sin turnas kaj demandas la alparolatan pacientinon: "Kaj kion vi sentas nun?" Plej ofte la respondo estas: piketadon en la piedoj, tiradon en la suroj, pikdoloron en la regiono de la renoj aŭ veziko, fortan bruon en la digesta sistemo, premon en la intestoj; aŭ kaptas ĉies atenton videbla forta skuiĝo de la tuta korpo.Tiel aŭ simile montriĝas la kuracsimptomoj ĉe preskaŭ ĉiu paciento. Nun la majstro biras centimetro-ekzakte la malsanan lokon kaŭzitan de la lameco. Li igas s-inon B. trifoje profunde spiri. Subite la pacientino ekkrias. "Tra!" Forturniĝinte de la pacientino kaj nevideble por ŝi, s-ro Gröning montras al la kuracistoj per miriga fingrolingvo, kiel oni sen operacio povas dividi certan nervon kaj ree kunkudri, kaj dume la pacientino kredas, ke ŝi sentas ĉiujn dolorojn de tiu operacio. Poste en la traktado la pacientino sin sentas "malpeze", ŝi apenaŭ plu sentas sian korpon, montras pli kaj pli eŭforiajn sentojn, treme ŝi levas la maldekstran brakon, apogas sin ĉe la dorsapogiloj de seĝoj, kaj faras sian duan provon ekstari. "Ŝi baldaŭ ree marŝos!" estis la "diagnozo de Gröning".

Traktado de malfacilaj kazoj

Okjara knabino preskaŭ blinda dum jaroj, Evelyn Gschwind el Munkeno, kun akraj difektoj de la korneo kaj ĝis tiam kvin operacioj, post plurfoja traktado dum la sama tago, vidas samtage sen okulvitroj pli, ol ŝi iam ajn vidis, ekz. la trajnon, kiu preterveturas 500 metrojn for. La asertatan vualon antaŭ la maldekstra okulo de la eta Evelyn Gröning forigas per almeto kaj rapida forpreno de ŝia maldekstra mano de antaŭ la okulingo laŭ liaj instrukcioj, kaj tiam ŝi, liberigita, povas nomi ĉiun objekton en la ĉambro.

Nun Gröning igas, ke oni petu tri sinjorojn el la akompanantaro iri sur la balkonon, ĉar ili fortiras la atenton de siaj protektatoj. Nun li disdonas paperajn buletojn el malplenaj cigaredpakoj, kneditajn de lia mano, kiuj evidente tenas en si ejon de magneta forto kaj estas tiel dezirataj, ke ili estas jam vendataj en la nigra merkato de Munkeno – kompreneble temas pri fiaj falsaĵoj. Tiuj "fortoportantoj" laŭaserte peras trans longan distancon kontakton de paciento al Gröning kaj plifaciligas la koncentriĝon nepre necesan por teletraktado.

Intertempe la tago komencas griziĝi en la oriento, kaj ankoraŭ la majstro montras nenian spuron de laceco. La forton de sia eltenpovo li videble transigas al siaj vizitantoj, ĉar el ili neniu volas foriri de la "mirakla loko". La koncepto dormo estas fremda vorto por Gröning. Rapida manmovo ekde la frunto trans lian okulfrapan kranion ĝis la kapmalantaŭo forprenas de li eĉ la plej etan spuron de dormemo. Tamen senĉese brulas en lia mano la cigaredo, kaj liaj manĝaĵoj konsistas nur el etaj porcioj.
Tiam la viro, fojon post fojo dezirata, estas venigita al tre urĝa kazo en la malantaŭa korto, kie jam de tagoj la 25-jara s-ro Fischhaber el Bad Tölz atendas lin kiel la lastan esperon. Per motorcikla akcidento s-ro Fischhaber ricevis paralizon de partoj de lia korpo, kiuj daŭre pli malboniĝas ekde majo 1949. Tri kuracistaj ekspertizoj variis inter veneno per benzingaso, vundo de la spino, tumoroj de la ĉefa nervkanalo, kaj la plej lasta konstato, difekto de la intercerba regiono, de la kuracisto, kiu kondukis lin al Gröning hodiaŭ. Du monatojn antaŭe s-ro Fischhaber iris al Gröning en Herford, kie tiu ĉi promesis al li saniĝon. Post la vizito al Herford la nerva suferado, kaŭzita de traktado per medikamentoj dum jaroj, tute malaperis, sed ĉe la aliaj simptomoj de malsano parta sukceso ne okazis. La preparoj de la matena konsultiĝo Gröning faris jam en la vesperaj horoj, telesanigante per lia aŭro, kaj dume Fischhaber povis percepti fortan piketadon en la maldekstra mano kaj la maldekstra suro kaj ion similan al muskoldoloro en la antaŭa parto de la piedo.

La kialon de la ĝistiama manko de evidenta saniĝo aŭ pliboniĝo s-ro Gröning donis en vere atentokapta "telepatia" klarigo kaj diris laŭvorte: "Gardu vin kontraŭ amika geedza paro, kiu ne havas bonajn intencojn pri vi. La virino havas nigrajn harojn, la viro estas malhele blonda, kun hardisdivido, ĉ. 170 cm alta. Tiu viro – se vi volas scii ekzakte – eniros vian domon du tagojn post via reveno de ĉi tie, je 18h. Vi ekkonos lin per tio, ke antaŭ ol li fermos la pordon, li purigos sian nazon per blanka poŝtuko. Tiu viro obstaklas ĝis hodiaŭ vian saniĝon pere de mi, ĉar li jam publike esprimis sin negative.Tiu persono staras inter vi kaj mi kaj malebligas la necesan kontakton. Evitu tiun sinjoron, kaj vi saniĝos baldaŭ."

La lastaj vortoj de la sanigodonanto, kiujn li donis al mi por la veturo hejmen kaj kiuj estas direktoindikaj pri lia venonta laboro, estis: "Mi volus sanigi miajn pacientojn en kelkaj minutoj per jenaj vortoj: SALUTON! VI ESTIS MALSANAJ. ĜIS REVIDO!"

A. Stecher

Klariga noto de la redaktejo

Jen la raporto de nia ĵurnalisto, kiu ni redonas sen komento. Niaj legantoj mem juĝu surbaze de tiuj priskriboj de faktoj pri la "sanigopovo" de Gröning, kaj ĉu lia tuja allaso kiel "kuracisto de naturterapio" flanke de la respondeca ŝtata ministerio necesas en la intereso de multaj malsanuloj kaj korpe vunditoj.

Ĉar Gröning intencas plue resti en Traberhof apud Rosenheim, ni eldonos en konvena tempo pluajn "specialajn numeroj".

Ne eblas al ni plusendi al s-ro Gröning leterojn aŭ alispecajn mesaĝojn. Kompreneble ĉiu interesato povas sendi leterojn (sen fotoj) aŭ aliajn mesaĝojn al lia adreso: S-ro Bruno Gröning, Rosenheim-Land, Traberhof. Aliaj adresoj, eble cirkulantaj ĉe la nigra merkato, estas falsaj. S-ro Gröning petas, ke oni ne faru personajn vizitojn, dum lia oficiala allaso ankoraŭ ne okazis.