Uzdrowienie z raka węzłów chłonnych

Edeltraud Carl (54), Bayreuth (Niemcy)

Miałam guza na przyusznicy. Wykonane badania wykazały, że chodziło tu o raka tak zwanego Non-Hodgkin-Lymphom (rak węzłów chłonnych). Przez to wystąpiły bóle lewej strony twarzy. W lutym 1993 roku węzeł chłonny został usunięty. Dalsze badania wykazały, że chodziło tu o nieuleczalny rodzaj raka z przerzutem na szpik kostny. Ta diagnoza wywołała u mnie duży lęk. Zwątpiłam, zaczęłam cierpieć na bezsenność i wpadałam w zły nastrój. Zaaplikowano mi 25 naświetleń. To miało straszny skutek. Cierpiałam na wypadanie włosów, grzybicę w ustach, na stopach, niedobór czerwonych krwinek, czułam się pozbawiona energii. Poza tym rany goiły się miesiącami. W czerwcu 1993 roku wysłano mnie do sanatorium. Nie wystąpiła jednak żadna widoczna poprawa. W sierpniu zdiagnozowano u mnie guza w prawej pachwinie, którego zoperowano mi w październiku. Dalszych naświetleń jednak odmówiłam.

Czytaj więcej...

Uzdrowienie z chłoniak żołądka

Pani. L. W. (78), (Niemcy)

W lipcu 1991 roku schudłam raptownie 10 kg w ciagu trzech miesięcy. Nie mogłam po prostu nic jeść. Poszłam do szpitala i tam stwierdzono raka w żoładku. (Diagnoza: chłodniak typu "non-Hodkin" o wysokim stopniu złośliwości, z pierwotnym umiejscowieniem w żoładku). Doradzano mi operację i następnie po niej chemioterapię. Nie zgodziłam się na to leczenie, ponieważ przeżyłam u mojej córki i dwóch zięciów to, że pomimo chemioterapii zmarli na raka. Wbrew radzie lekarza opuściłam szpital, aby umrzeć w domu. Kiedy już byłam przez kilka dni w domu, zauważyłam zdziwiona, że powrócił mi apetyt. Podczas jednej nocy dostałam nagle silnych bólów w obrębie brzucha, które trwały ponad dwie godziny i zniknęły tak samo nagle jak się pojawiły. Czegoś podobnego nigdy przedtem nie miałam. Mój apetyt stale się zwiększał, w grudniu znowu mogłam wszystko jeść i z powrotem osiagnęłam moja wcześniejsza wagę ciała. Zmęczenie i słabość ustapiły. Krótko po świętach pani U.- pielęgniarka, która mieszka w tym samym bloku, powiedziała mi, że się dla mnie nastawiała, pobierajac dla mnie uzdrawiajacy prad, zgodnie z nauka Bruno Gröninga. W styczniu 1992 roku poszłam z nia na wprowadzenie. Od tego czasu chodzę systematycznie na spotkania wspólnoty. Nie wystapiły już u mnie więcej żadne dolegliwości. W czasie badań kontrolnych, ku zdziwieniu internisty, już nie wykazano w żoładku tego wielkiego guza złośliwego - po prostu zniknał.