Świadek tamtym wydarzeń pan H. Steurer

Bruno Gröning pomaga weteranowi wojennemu

Bruno Gröning często jeździł pociągiem do ludzi poszukujących pomocy. W czasie jednej z tych podróży doszło do następującego zdarzenia:

Pan H. Steuer: „Pociąg, w którym siedział Bruno Gröning, wjechał na dworzec w Innsbruku. Zatrzymał się tam na krótko. Bruno Gröning opuścił w przedziale okno i wyjrzał. W tym samym czasie czekałem na tym właśnie peronie. Miałem silne bóle.

O Bruno Gröningu i jego oddziaływaniu na cierpiących ludzi wiedziałam z gazet. Naprzeciw mnie stał pociąg pospieszny, z którego wyglądał Bruno Gröning. Podszedłem i poprosiłem go, aby mi pomógł, bo mam tak silne bóle. Bruno Gröning znikł na chwilę w przedziale, a potem przez okno podał mi staniolową kulkę. Powiedział, że mam położyć tę kulkę na bolące miejsce i modlić się. W tym momencie pociąg ruszył.

Powodem bólów były rany wywołane odłamkami miny, która eksplodowała. Straciłem wtedy prawe oko i jedno ramię. Natychmiast posłuchałem rady Bruno Gröninga i przyłożyłem staniolową kulkę. W bardzo krótkim czasie bóle ustąpiły. Nie powróciły już nigdy więcej. Od pierwszej chwili pan Gröning zrobił na mnie wielkie wrażenie. Czułem, że jest to człowiek, który naprawdę może pomóc. Za kulkę staniolową nie zażądał pieniędzy, tylko zwyczajnie, bezinteresownie mi pomógł.”