Ο άνθρωπος είναι πνεύμα

Το σώμα είναι μόνο το εγκόσμιο περίβλημα για το πνεύμα και τη ψυχή

Ο Μπρούνο Γκρένινγκ διαφώτιζε το ακροατήριό του σχετικά με την αληθινή φύση του ανθρώπου:«Ποιός είστε;» ρωτούσε. Κανείς δεν μπορούσε να απαντήσει διαφορετικά εκτός από το να πεί το όνομά του. Αλλά ο Μπρούνο Γκρένινγκ επέμενε. «Είστε το σώμα σας;» συνέχιζε. Καθώς σιωπούσαμε, μας εξηγούσε ότι, ανέκαθεν, δεν είμαστε απλά το σώμα, αλλά είμαστε πνεύμα. Το σώμα μας έχει δανειστεί από τον Θεό για αυτήν την επίγεια ζωή, το λάβαμε όταν γεννηθήκαμε και θα το παραδώσουμε στην γη όταν θα την αφήσουμε. Η ψυχή μας διασφαλίζει τον σύνδεσμο ανάμεσα στο πνεύμα και στο σώμα και αποκομίζει στο υπερπέραν τις καλές εμπειρίες καθώς και τις κακές που βιώθηκαν εδώ κάτω. Η ψυχή φέρει την θεϊκή σπίθα η οποία καθιστά δυνατή την σχέση με τον Θεό από την στιγμή που ο άνθρωπος ανοίγεται προς σε Αυτόν με πίστη. Ωστόσο όταν η ψυχή κλείνεται μέσα στην απιστία, η σύνδεση με τον Θεό παραμένει κομμένη.

Το σώμα λοιπόν δεν είναι το ουσιώδες στοιχείο του ανθρώπου, αλλά μόνον το εγκόσμιο περίβλημα για το πνεύμα και τη ψυχή. Έτσι δεν τελειώνουν τα πάντα με τον θάνατο του σώματος, όπως το πιστεύουν πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας, αλλά η ζωή συνεχίζεται, δεν είναι συνδεδεμένη με το σώμα.

Ο άνθρωπος δεν είναι κακός – μόνον όταν αμελεί τον εαυτό του, πέφτει στα νύχια του κακού

Ο άνθρωπος είναι πνεύμα, το σώμα του είναι ένα δώρο που ο Θεός θέτει στην διάθεσή του σαν ένα εργαλείο για μια επίγεια ζωή. Ο αληθινός προορισμός του ανθρώπου είναι να χρησιμοποιεί το σώμα του για να κάνει το καλό και, με την βοήθειά του, να πραγματοποιεί τις καλές σκέψεις. Ωστόσο ο άνθρωπος έχει εξίσου την δυνατότητα, μέσω της ελεύθερης βούλησής του, να το χρησιμοποιεί για τον κακό, για να κλέψει, για να σκοτώσει, για να καταστρέψει. Από τις πράξεις του ανθρώπου μπορεί κανείς να δει με ποιόν είναι σε σύνδεση, σε τίνος την υπηρεσία βρίσκεται: στην υπηρεσία του Θεού ή στην υπηρεσία του Σατανά. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος σαν καθ΄εαυτός είναι καλός ή κακός, αλλά:

«Ο άνθρωπος είναι και παραμένει ένα θεϊκό όν, ποτέ δεν είναι διαβολικός, ποτέ δεν είναι σατανικός, ο άνθρωπος δεν είναι ποτέ κακός, μπορεί μόνον να προσβληθεί από το κακό όταν εγκαταλείπει τον Θεό, όταν εγκαταλείπει τον εαυτό του. Το κακό τον αρπάζει και τότε πρέπει να το υπηρετήσει. Δεν είναι ο άνθρωπος που κάνει το κακό, αλλά το ίδιο το κακό. Δεν έχουμε τίποτε καλό να περιμένουμε από το κακό, και, ομοίως, τίποτε κακό να περιμένουμε από τον Θεό!»

«Εάν ο άνθρωπος είναι υπερβολικά αδύναμος, πέφτει στην επιρροή του κακού, πέφτει χαμηλά και δεν μπορεί να ακολουθήσει τον δρόμο που οδηγεί προς τα επάνω, του λείπει η δύναμη∙ υποχωρεί και πέφτει στην αγκαλιά του κακού και είναι του χεριού του. Κι αν τότε κανένα σωτήριο χέρι δεν απλωθεί για να τον βοηθήσει και να τον τραβήξει από εκεί, είναι χαμένος για πολύ καιρό. Θα είναι τότε υποχρεωμένος να υπηρετεί το κακό.»

Κάθε σκέψη έχει το αποτέλεσμά της

Είναι λοιπόν καθήκον του κάθε ανθρώπου να διατηρήσει το σώμα του σε τάξη. Διότι κάθε αρνητική σκέψη, κάθε μοχθηρή λέξη και κάθε κακή πράξη έχουν ένα βλαβερό αποτέλεσμα στο σώμα∙ δηλαδή αν το πνεύμα δεν σχετίζεται με τον Θεό αλλά αφήνεται στην αρνητική δύναμη, αυτό μπορεί να επιφέρει μια σωματική ασθένεια.

Αλλά αν η ψυχή ανοιχτεί ξανά στο ρεύμα της θεϊκής δύναμης και συνδεθεί με το πνεύμα, αυτό θα έχει ως συνέπεια την ίαση του σώματος. Γιαυτό η πνευματική στάση είναι τόσο καθοριστική. Μια ίαση δεν μπορεί ποτέ να υποσχεθεί. Αυτή εξαρτάται πάντα από το ίδιο το άτομο, από το πόσο ανοίγεται προς το καλό και δέχεται στην καρδιά του την διδασκαλία του Μπρούνο Γκρένινγκ. Μια θεραπεία του σώματος μπορεί μόνον να καταπολεμήσει τα συμπτώματα αλλά δεν μπορεί να εξαλείψει την αιτία. Μόνον ο ίδιος ο άνθρωπος μπορεί να το κάνει προβαίνοντας στην «μεγάλη μεταστροφή.»