Genezingen van maag-, twaalfvingerigedarmzweer
Genezing van maag-twaalfvingerigedarmzweren (ulcus ventriculi et duodeni)
(Németország)
Sinds mijn 16e jaar werd ik door maagpijn gekweld, meestal dag en nacht. De pijn werd veroorzaakt door steeds terugkerende zweren aan de twaalfvingerigedarm en door ontstekingen aan het slijmvlies. Elk half jaar kreeg ik een maagspiegeling, die meestal weer de genoemde klachten bevestigde. Wekenlange rolkuren gaven verlichting, maar bij stress, slaapgebrek en na het eten van vette, zure of gasvormende spijzen kwamen de zweren weer terug. Om het maagzuur te verminderen kreeg ik gedurende de laatste 5 tot 6 jaar sterke blokkers, eerst Tagamet, waarop ik allergisch reageerde, daarna Zantic dat tot haaruitval leidde, maar geen genezing bracht. Zo leed ik verder aan maagpijn, die door medicijnen slechts verlicht werd. Dikwijls had ik ook maagzuur.
In mei 1988 kwam ik in de leer van Bruno Gröning. Al na enkele weken kon ik de tabletten achterwege laten, omdat het veel beter met me ging en sinds september 1988 ben ik volledig zonder pijn. Zoals ieder kan ik alles eten en drinken. Dat is tot op heden zo gebleven.
Genezing van maag-twaalfvingerigedarmzweren (ulcus ventriculi et duodeni)
(Németország)
Sinds mijn 16e jaar had ik bijna voortdurend maagpijn, de meeste last had ik in voorjaar en herfst. Er werd een chronische aandoening vastgesteld aan maag en twaalfvingerigedarm. Met pijnstillers en maagtabletten sleepte ik me van de ene dag naar de andere. Dikwijls werd ik s nachts door de pijn wakker. Tijdens de eerste ziekenhuisopname, toen ik 20 was, moest ik een rolkuur doen, die echter geen genezing gaf. Menige dag nam ik in één keer 50 tabletten (Kompensan) in, alleen om verlichting te krijgen. Omdat de medicijnen geen duurzame genezing gaven, werd me tijdens meerdere ziekenhuisopnames het voorstel gedaan om de maag voor een groot deel te laten verwijderen. Ik probeerde het toch nog eens zonder operatie, maar alles bleef bij het oude.
In oktober 1988, na mijn inleiding in de leer van Bruno Gröning, voelde ik een sterk kriebelen, het was alsof ik onder de douche stond en dat het water mijn pijn had weggewassen. Vanaf dat moment heb ik geen pijn meer. Bij een röntgenonderzoek heeft men geen zweer meer vastgesteld. Tot op heden zijn er geen meer teruggekomen. Na tientallen jaren ben ik nu geheel zonder pijn.
