Genezing van multiple sclerose

(Németország)

In de loop van de zomer van 1987 ontstond er een doof gevoel in mijn voeten en in mijn onderlichaam. Ik had daar geen "echt" gevoel meer, de geringste aanraking veroorzaakte een snijdende pijn. Ik was heel onzeker bij het lopen en ik had evenwichtsstoornissen. Bovendien had ik veel pijn, vooral in mijn linkerbeen. Ook kreeg ik vreemde gewaarwordingen in mijn benen. Daarbij kwamen nog stoornissen van het gezichtsvermogen. In mijn rechteroog was een 5 cm brede streep eenvoudig zwart. Toen ik op een ochtend in begin oktober met spitachtige pijn, misselijkheid en zwakte wakker werd, ging ik eindelijk naar de neuroloog, naar wie mijn huisarts mij had verwezen. Hij liet een rugpunctie uitvoeren in het ziekenhuis, waarmee de diagnose encefalomyelitis disseminata (multiple sclerose) bevestigd werd. Ondanks cortison duurde het meer dan 3 maanden voordat mijn toestand weer beter werd. Bij de tweede aanval, in februari 1989, was ik een tijd lang bedlegerig, het dove gevoel was in mijn hele lichaam aanwezig en ik had verlammingsverschijnselen in mijn benen. Mijn onderlichaam was zo gevoelloos, dat ik niet voelde of ik naar het toilet moest. Bij de derde aanval, in mei 1990, waren de verlammingen zo erg, dat ik alleen nog maar met heel kleine stapjes enkele meters kon lopen. De aanvallen duurden telkens 3 maanden, ik kreeg elke keer cortison, dat daarna steeds langzaam werd afgebouwd. Ook tussen de aanvallen door was ik onzeker bij het lopen, was ik krachteloos, had ik vreemde gewaarwordingen en pijn in mijn benen en ik werd steeds erg snel moe. Sporadisch waren er ook de strepen in mijn ogen.

Ongeveer 3 maanden na mijn inleiding in de leer van Bruno Gröning, in juli 1990, had ik plotseling weer kracht in mijn benen en het "echte" gevoel. Vervolgens had ik nog af en toe vreemde gewaarwordingen, trekken in mijn benen en strepen in mijn ogen. In de zomer van 1991 kon ik gedurende 3 maanden tijdelijk niet spreken en schrijven. Ook was het alsof de rechterlichaamshelft niet bestond. Toen kwam er plotseling zeer snel verbetering en sinds oktober 1991 zijn alle symptomen tot op heden volledig verdwenen.