Genezing van slechtziendheid in het donker

(Németország)

Jarenlang kon ik in het donker alleen maar erg slecht zien. Dit was vooral hinderlijk bij nachtelijk autorijden op slecht verlichte wegen of op onverlichte wegen. Ondanks groot licht kon ik op een bepaalde afstand niet schatten, of de straat een bocht maakte en zo ja, in welke richting. Dus in het donker reed ik steeds "op goed geluk".

In 1991, nadat ik ongeveer twee jaar in de Bruno Gröning-Vriendenkring was, viel het me op, dat het rijden in het donker geen moeilijkheden meer opleverde. Ik kan bij nacht weer evengoed zien als bij dag. Dat is tot op heden zo gebleven.