Genezing van nagelbijten

(Németország)

Sinds mijn zevende jaar leed ik aan nervositeit en angsten, die zich uitten in nagelbijten. Pas op mijn 30e ging ik naar mijn huisarts, een internist, een zenuwarts en naar verscheidene psychotherapeuten. De behandelingen bij de psychotherapeuten, de psychofarmaca (o.a. Lesotemie, Limbratil) en drie kuren in een psychosomatische kliniek gaven geen blijvend succes. Het nagelbijten bleef. Mijn handen heb ik altijd verstopt, omdat ze er zo lelijk uitzagen. De diagnose was "vegetatieve dystonie".

In de loop van het eerste jaar na de inleiding in de leer van Bruno Gröning, in 1990, raakte ik de angsten en de nervositeit kwijt. Zo rijd ik nu lange afstanden en naar elke stad met de auto, zonder angst. Sinds december 1995 kon ik het nagelbijten helemaal laten en ik heb het sindsdien ook niet meer gedaan.