هفتۀ راهپيمائی

بازگشت به طبيعت

در اواسط دهۀ هشتاد ميلادی تنی چند از دوستان برونو گرونينگ به اين فکر افتادند که تعطيلات تابستانی خود را باهم در طبيُعت و کوهساران به سر آورند. از آنجائی که خانم گرته هويزلر سرپرست پيشين مجمع دوستان برونو گرونينگ اتريشی بود و شخصاً علاقه زيادی به کوهپيمائی داشت، اين پيشنهاد را با طيب خاطر می پذيرد و بدين ترتيب در سال 1987 ميلادی حدود سی الی چهل تن از دوستان برونو گرونينگ در دامنه کوههای زالچبورگ در کنار درياچه اشتينر گرد هم می آيند. دوستان شب را در ميهمانسرای جوانان به سر آورده، در طول روز به کوه پيمائی پرداخته و سپس درجلسۀ ای که عصرها تشکيل می يافت، شرکت می نمايند.

اين گردهمائی بازتاب بی نظيری در پی داشت، و به زودی به يکی از اَرکان و سُنن مجمع دوستان برونو گرونينگ درآمد. از سال 1988، اين گردهمائی هر ساله در منطقۀ فيلچموس در دامنه کوهستان بيشوفس مؤچّه واقع در اتريش برگزار می شود. در حال حاضر، هر ساله بالغ بر سه هزار تن از دوستان در موعدهای مختلف در فيلچموس گردهم آمده و به کوه پيمائی و کوهنوردی می پردازند.

البته در مناطق ديگر نيز چنين برنامه هائی به وجود آمده است. با گسترش جهانی آموزش‌های برونو گرونينگ، سال به سال بر تعداد دوستانی که آرزوی برگزاری چنين برنامه هائی را در کشور خويش داشته اند، افزوده می شود. اکنون در کشورهای مختلفی هفتۀ کوه پيمائی ترتيب می يابد، از آن جمله در سؤيس، ايتاليا، فرانسه، هندوستان، استراليا و آمريکا.

دوستان در حين اين فعاليت ها، آگاهانه به طبيعت روی می آورند، و اين گفتار برونو گرونينگ يعنی « بازگشت به طبيعت» را با تمام وجود دريافته اند، و به «طبيعت الهی» ارج می نهند. فرو رفتن در سکوت آرامش بخش طبيعت، قطب مقابل برنامه‌های توريستی متداول را تشکيل داده و انسان را به سوی مبداء حيات و خدا سوق می دهد. درچنين همزيستی بی شائبه با طبيعت، کم نبوده اند دوستانی که توفيق دريافت شفا را يافته اند.