Genezingen van depressies
Genezing van alcoholverslaving en depressie
J.L. (54), Buffalo (USA)
Kort na mijn achttiende verjaardag (1968) begon ik bier en sterke drank te drinken. Ik dronk dagelijks van maandag tot zondag 12 tot 17 bier. Het was destijds normaal voor mij om van mijn werk thuis te komen, mij om te kleden, naar mijn stamcafé te gaan en daar te blijven tot 3 uur ’s nachts en dan om 7 uur op te staan en elke keer met een verschrikkelijke kater naar mijn werk te gaan. Ik was destijds werkzaam in de bouw. Dit gebeurde dag in dag uit. Het werd een patroon in mijn leven. Ik kan mij nu niet meer voorstellen hoe ik vijfendertig jaar kon overleven met zo’n buitensporig alcoholgebruik.
Genezing van depressie
Mevrouw M.L. (42), Bebra (Duitsland)
Voordat ik bij de Bruno Gröning-Vriendenkring kwam, leed ik sinds zes jaar aan depressies. Ik had angst, geen interesse meer voor wat dan ook, zelfs het opstaan 's morgens was een kwelling voor me. Het was een angst voor alles wat op mij afkwam. Vaak kon ik niet helder denken, zat maar wat te zitten en kon niet eens het lichtste huishoudelijk werk doen. Ik slikte verschillende medicijnen in verschillende sterktes. In het begin Baldrian, daarna Demetrin, Tofranil en Saroten-tabletten.
Vijf dagen na de inleiding in de leer van Bruno Gröning en het opnemen van de heilstroom, waren alle klachten eenvoudig verdwenen. Sindsdien is geen angst meer opgetreden, 's morgens kan ik gemakkelijk opstaan en met interesse aan het leven deelnemen. Sindsdien heb ik geen medicijnen meer nodig en ben ik van depressies bevrijd.
Genezing van depressie
Mevrouw E.G. (64), Heidelberg (Duitsland)
In 1985 werd ik op 59-jarige leeftijd werkloos. Dat veroorzaakte in mij zo'n schok, dat ik in een zware depressie kwam. 's Nachts kon ik niet meer slapen, verwaarloosde mijn huis, was mensenschuw, apathisch en durfde niet meer alleen op straat om boodschappen te doen. Wanneer iemand mij aansprak, begon ik te huilen. Gedurende 4 jaar werd ik met injecties met vitamine B12 en het middel Imap behandeld, zonder succes.
Op het tijdstip van de inleiding in de leer van Bruno Gröning was ik op het nulpunt (november 1989). Meteen na de inleiding ben ik weer met mijn huishoudelijke werk begonnen en sindsdien is mijn huis steeds op orde. Na drie weken voelde ik mij alsof ik die jarenlange depressies nooit had gehad. Ik ben sinds die tijd vrij van depressies. Elke vorm van apathie en mensenschuwheid is eenvoudig verdwenen. De medicijnen kon ik laten staan.
Genezing van depressie
De heer R.B.(25), Linz (Oostenrijk)
Circa 3 jaar lang had ik al last van depressies, die alsvolgt tot uiting kwamen: benauwdheid, zelfmoordgedachten, eenzaamheid, angst voor mensen, ongenoegen over bijna alles, vreugdeloosheid, nachtmerries en braken. Ik lag bijna altijd in bed. Voor examens verloor ik al mijn zelfvertrouwen en zei vaak op het laatste moment af. Psychotherapie gaf maar kort verbetering.
Al korte tijd na mijn inleiding in de leer van Bruno Gröning, in maart 1995, voelde ik in mijn buik plotseling een kracht en een psychische bevrijding, zodat ik voor het eerst sinds lange tijd lachte, zonder aanwijsbare reden, eenvoudig omdat ik mij heerlijk voelde. In mij is een onverwachte levensvreugde. Ik voel mij niet meer moe en ben echt gezond.
Genezing van depressie
Mevrouw N.D. (49), Frankfurt (Duitsland)
Ik had vaak last van nervositeit, reageerde al bij het kleinste geïrriteerd en een zware last lag op mijn borst. Ik dacht dat ik stikte. Bij een Russische genezeres vond ik door handoplegging een beetje ontspanning, maar alleen voor korte tijd.
Na de inleiding in de leer van Bruno Gröning brak er een ware revolutie in mij uit. Ik sliep amper en alles was in mij in beweging. Na circa drie weken waren alle psychische problemen als weggeblazen. Ik voelde mij vrij, licht en waardevol en keek met vertrouwen naar de toekomst.
Genezing van zware depressie en angststoornis
E.B. (50), Ergoldsbach (Duitsland)
In 1995 ontwikkelde zich op mijn werkplek, in de thuiszorg, een voor mij rampzalige situatie: toenemend pestgedrag. Dit bracht me in een staat van chronische angst en ik kon mijn werk nog maar nauwelijks uitvoeren. In 1997 was ik geestelijk zo ontredderd, dat ik bijvoorbeeld geen bloed kon afnemen of intramusculaire injecties kon toedienen. Thuis kon ik niet meer tot rust komen, en ik werd geplaagd door suïcidale gedachten. Omdat ik een gevaar vormde voor mijzelf, liet een neuroloog me in een lokale psychiatrische kliniek opnemen. Daar werd ik vervolgens helemaal platgespoten, zodat ik nauwelijks nog iets waarnam. Op voorwaarde dat ik me onder psychotherapeutische behandeling zou stellen, werd ik na acht weken op eigen verantwoording, zonder wezenlijke verbetering ontslagen. Aan de ene kant hielp de voorgeschreven medicatie me om enigszins actief te zijn, aan de andere kant verliep alles gevoelloos en mechanisch. Uiteindelijk hielp het net zo weinig als gesprekstherapie.
Genezing van zeer zware depressie (PTSS)
Mevrouw R.Z. (43), Melbourne (Australië)
Ik was als kind al depressief. Mijn vader was vaak agressief tegen mij. Ik was altijd heel stil, angstig en sliep slecht. Toen ik 9 jaar was, werd ik misbruikt. De familie wist hiervan, deed er echter niets tegen. Toen ik 16 jaar was, probeerde ik mijzelf van het leven te beroven door het innemen van een overdosis tabletten – “mislukt”. Op school zakte ik voor alle vakken. Daardoor haatte ik mij nog meer en geloofde dat ik voor niets deugde. Toen ik 18 jaar was, ging ik uit huis. Vanaf mijn 22 ste was ik meer dan vier jaar onder psychiatrische behandeling. Ik nam geen medicijnen vanwege de bijwerkingen. Mijn huwelijk ging na drie jaar stuk en de behandelende psychiater vertelde mij, dat hij niets meer voor mij kon doen. Ik ging naar psychologen, psychiaters, artsen, ziekenhuizen, geestelijk genezers en alternatieve genezers. Bij elke herinnering aan mijn verleden verzwakte mijn lichaam. Ik verstopte mij en kreeg zware paniekaanvallen alsof ik een hartinfarct had. Dan was ik urenlang bewusteloos. Ik hield de deuren op slot en huilde mij jarenlang in slaap. De depressies, angsten en paniekaanvallen werden gewoon te erg en in 2003 werd ik in een psychiatrische kliniek opgenomen. Na testen kreeg ik medicatie (Cipramil, later Avanza=Mirtazepam), die ook hielpen. Ik dacht dat nu alles in orde kwam, maar er was nog steeds iets in mijn ziel dat hard schreeuwde. In 2005 probeerde ik met behulp van een psychiater de medicatie te minderen. Toen ik de dosis naar 1 tablet (30 mg) gereduceerd had, begonnen de ontwenningsverschijnselen. Ik leed onder zweetaanvallen, pijnen, angst, trillen, misselijkheid en claustrofobie. Ik besloot het medicijn te blijven innemen. Men schreef mij slaaptabletten en valium voor tegen de ontwenningsverschijnselen, maar toen ik de dosering weer tot 60 mg Avanza verhoogde, hielden alle ontwenningssymptomen op. Dat was een grote teleurstelling voor mij, omdat ik nu zag dat ik heel sterk van deze medicijnen afhankelijk was. Ik had het gevoel, dat ik de rest van mijn leven in therapie en bij artsen in behandeling zou blijven. De depressies waren zo erg, dat ik ook veel huilde, overal pijn had en mijn leven wilde beeindigen. De zelfmoord zou op 1 juli 2007 zijn.
