شفايابی ها همچنان ادامه دارد

عملکردهای برونو گرونينگ در زمان جاری

فيلمی از توماس اَيش

پديده برونو گرونينگ در سالهای پنجاه ميلادی نظر عموم را به طرز بی نظيری به سوی خود جلب کرده بود.: تجمع کثير توده ها، شفايابی های غيرقابل درک و تصوّر، محاکمات دادگاهی. در سال 1959، برونو گرونينگ حيات خاکی را وداع می گويد، و در نظر اوّل چنين می نمايد که اين پديده خاتمه پذيرفته است. ولی اين فيلم نشان می‌دهد که خاتمه‌ای در کار نبوده است و شفايابی ها همچنان به وقوع می پيوندند.

در مجمع دوستان برونو گرونينگ، شفايابی به وقوع پيوسته مُرتباً ثبت شده و سپس از سوی کانون پزشکان و متخصصان علوم درمانی کنترل و به نقد کشيده می شوند.

در اين فيلم، شفايافتگان از تجربياتی که در اين ساحه نموده اند، تعريف می کنند، و پزشکان شفايابی ها را به نقد می کشند. در اين فيلم، دوستان برونو گرونينگ از اقصاء نقاط جهان به تعريف شفايابی های خود می پردازند. فيلمی بسيار قابل توجُّه در باره عملکردهای برونو گرونينگ در زمان جاری.

خلاصۀ هفت دقيقه ای فيلم – در فُرمِت ويديوئی

دوشادوش برونو گرونينگ

خاطرات گرته هويزلر با برونو گرونينگ

توامس اَيش سازنده فيلم

در تابستان سال 1950 ميلادی خانم گرته هولچباور، آموزگار اُتريشی جهت شنيدن سخنرانی برونو گرونينگ که جرايد وی را «طبيب معجزه گر» می نامند، به مونيخ مسافرت می کند. وی تنها به خاطر دوست نابينای خود به اين سفر تن داده است، تا نگذارد دوستش گول شارتان ها را خورده و سرکيسه شود. سه روز بعد به هنگام بازگشت به منزل، خود وی از سه بيماری علاج ناپذير رهايی يافته است. در پی آن در موطن خود شاهد رخدادهای غيرقابل تصوری می شود: بيمارانی که خانم هولچباور بدان ها از شفايابی های خودش تعريف می کند، شفا می يابند. وی شاهد شفايابی های بيماران فراوانی می شود و بعد از مدّتی جزو يکی از نزديکترين همکاران برونو گرونينگ درمی آيد.

در کنار فيلم سه قسمتیِ «پديده ای به نام برونو گرونينگ»، «دوشادوشِ برونو گرونينگ» فيلمِ مُستندِ تاريخی ديگری است که در حُولِ اين مرد تهيّه شده است. ترسيم آن دوران از زاويۀ ديدِ يک فرد منتقد و بدگمان، و سپس از ديدگاه همان فرد پس از تجربۀ حقيقت شفاء در پيکر خويش، و تبديل وی به يکی از نزديکترين همکاران برونو گرونينگ، اين فيلم را به عنوان يک سند ارزندۀ تاريخی، ممتاز می سازد. مصاحبه‌های متعدد، فيلمبرداری از مکان های اصلی، بهره گيری از داده‌های مستند، و صحنه پردازی های سينمائی، تماشاچی را از نزديک با جرياناتِ رخ نموده در حول و حوش برونو گرونينگ آشنا ساخته، و وی را قادر به دريافت پيوندهای معنوی می نمايد.

پديده ای به نام برونو گرونينگ

در پی رد پای «طبيب معجزه گر»

فيلم مستند در سه قسمت

در بهار سال 1949، هزاران طالب شفاء به سوی شهر هرفورد در ايالت وستفالِن آلمان روان شدند. در پائيز همان سال، هر روز بيمارنی که تعدادشان تا به سی هزار نفر در روز می رسيد، به سوی ترابرهوف واقع در روزِنهَيم روی نهاده بودند. همۀ آن‌ها يک هدف داشتند: ديدار «طبيب معجزه گر»؛ اين لقبی بود که جرايد به برونو گرونينگ داده بودند. وی آخرين امّيد آنان به حساب می آمد. بيماران جنگ زده ای که پرونده شان از سوی پزشکان مُهر علاج پذيزخورده بود، تنها يک آروز در سر می پرواندند: بازيابی سلامتی، رهائی از زجر و درد و محنت. و چون مَحضر برونو گرونينگ را درمی يافتند، آنچه می بايست به وقوع می پيوست.
پديده ای به نام برونو گرونينگ رُخدادهای تکان دهنده آن دوران را ترسيم نموده وبه پيجويیِ رد پای اين مرد غيرمتعارف می پردازد. اين فيلم به طور صادقانه و بی پرده در روشن نمودن مراحل مختلف زندگی وی اِهتمام ورزيده است.

تهيۀ اين فيلم نُه سال به طول انجاميد. از هشتاد شاهد عينی دوران برونو گرونينگ مُصاحبه به عمل آمد. اسناد بيشمار و صحنه‌های ويژه با شرکت هنرپيشه های حرفه‌ای به فيلم کشيده شد. نتيجۀ اين کوشش ها يک فيلم بلند مُدّت و عظيم سينمائی می باشد. اين فيلم سندی است تاريخی در مورد يک فرد خارق‌العاده آن دوران.

پيشنما 2(23 دقيقه) – به صورت ويديو

پروژه های فيلم برداری

تهيّه فيلم در مجمع دوستان برونو گرونينگ

در سال 1949، اشتهار برونو گرونينگ، انعکاسات عظيمی را در رسانه‌ها فراهم می آورد. به موازات چاپ گزارشات گوناگون در جرايد، و پخش برنامه‌های ويژۀ راديوئی، توجُّۀ فيلمبرداران و تهيّه کنندگان فيلم های کوتاۀ خبری نيز به اين موضوع جلب می شود. رولف اِنگلِر فيلمساز مونيخی در تابستان سال 1949، يک فيلم مُستند سينمائی در بارۀ برونو گرونينگ تهيه می کند که در اکتبر ماۀ همان سال در سينماها به معرض نمايش گذاشته می شود. اين فيلم با استقبال بی نظير مردم مواجه می شود. برونو گرونينگ قبلاً موافقت خود را در مورد تهيّۀ اين فيلم اعلام داشته بود، و اميدوار بود که که بدين وسيله حقيقت شفايابی ها و امدادرسانی ها برای همۀ محرز گردد.

در مجمع دوستان برونو گرونينگ، از اواسط دهۀ هشتاد ميلادی فيلم برداری شروع گرديد. يکی از دوستان با دوربين VHS خود از برخی جلسات انجمن و کنفرانس ها فيلم می گرفت و آن‌ها را در اختيار ديگر دوستان قرار می داد. به مرور زمان فيلم برداری حالت سيستماتيک تری پيدا نمود. امروزه از اکثر کنفراس ها فيلمبرداری می‌شود. اين فيلم ها تکثير شده و به طور امانتی در اختيار دوستان علاقمند قرار می گيرد.

از اوايل دهۀ نود ميلادی در مجمع دوستان برخی فيلم ها به صورت حرفه‌ای تهيّه می شوند. در اين فاصله فيلم های کوتاه و مستند زيادی ساخته شده است ، و همچنين فيلم های بُلندمدّت با کيفيّت سينمائی نيزتهيّه گشته است. از بيش از صد شاهد عينی دوران حيات برونو گرونينگ مصاحبه بعمل آمده و به فيلم کشيده شده است. و از مصاحبه با صدها تن از دوستانی که در سال‌های اخير نايل به شفا شده‌اند نيز فيلم هايی تهيّه شده است.

بخش عمدۀ اين فيلم ها را شفايابی تشکيل می دهند. از سال 1990 ميلادی، به طور پيوسته با دوستان مصاحبه به عمل می آيد. در اين مصاحبه‌ها دوستان به شرح شفايابی های خود از طريق معنوی بر طبق آموزش‌های برونو گرونينگ می پردازند. اين فيلم ها موجب تحکيم اعتقاد و اعتماد در تماشاگران شده وموجب آشنائی بيشتر آنها با واقعات دوران حيات برونو گرونينگ می گردد.